«Θέλουμε αμεσοδημοκρατία», γράφει ένα από τα πανό που είναι εδώ και ημέρες αναρτημένα στην πλατεία Συντάγματος στις συγκεντρώσεις των πολιτών. Η λέξη «αμεσοδημοκρατία» είναι ευκόλως κατανοητό ότι είναι η σύντμηση των δύο λέξεων «άμεση δημοκρατία», ένα πολίτευμα που ξεκίνησε από την Αρχαία Αθήνα και μετά από αιώνες επιστρέφει στην Αθήνα υπό μία ακτιβίστικη βεβαίως μορφή του.
Αυτό που συμβαίνει κάθε βράδυ στο Σύνταγμα με τη συνέλευση, τις αποφάσεις που λαμβάνονται και τη συμμετοχή του κόσμου, είναι πραγματικά μια μορφή άμεσης δημοκρατίας. Είναι, βέβαια, σίγουρο πως ουδείς αναμένει την εφαρμογή του στην πράξη και τη διακυβέρνηση της χώρας στο μέλλον, αλλά έχει ενδιαφέρον να δούμε το πώς ξεκίνησε και που εφαρμόστηκε η λεγόμενη άμεση δημοκρατία, η απευθείας δηλαδή διακυβέρνηση από το λαό μέσω συνελεύσεων και όχι μέσω αντιπροσώπων.
Η άμεση δημοκρατία έλκει την καταγωγή της από τη σφύζουσα από πολιτικές ελευθερίες, αλλά όχι από ατομικές ελευθερίες (δούλοι και γυναίκες δεν ψήφιζαν) Αρχαία Αθήνα και την αθηναϊκή δημοκρατία της κλασικής εποχής, στην οποία η εκκλησία του δήμου, δηλαδή, η συνέλευση των πολιτών, λάμβανε όλες πολιτικές αποφάσεις διακυβέρνησης.
Στην πορεία της ιστορίας και μετά την Αθήνα, κάποιες μορφές άμεσης δημοκρατίας εμφανίστηκαν στη Ρώμη και στη συνέχεια επί Ενετοκρατίας για να φθάσουμε στον 19ο αιώνα της σοσιαλιστικής αντίληψης για την άμεση δημοκρατία. Η Κομμούνα του Παρισιού το 1871 είναι ίσως η αντιπροσωπευτικότερη μορφή άμεσης δημοκρατίας της σύγχρονης εποχής, έστω και αν διήρκησε πολύ λίγο και φθάνουμε πλέον στο σήμερα που οι νέες συνθήκες και ο εργασιακός μεσαίωνας που επιχειρείται να επιβληθεί, γεννά νέες μορφές οργάνωσης, αντίστασης και πολιτικής έκφρασης, σαν και αυτές που βλέπουμε κάθε βράδυ στο Σύνταγμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου