Η ΟΜΟΡΦΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ ΕΛΑΒΕ ΤΕΛΟΣ

Επιστροφή στην Ελλάδα την Πέμπτη 24 Ιουνίου. Μετά από σχεδόν 20 ημέρες τέλειωσε η όμορφη περιπέτεια της Νοτίου Αφρικής, του κράτους και της κοινωνίας των μεγάλων αντιθέσεων. Η εθνική ομάδα γύρισε με ψηλά το κεφάλι και με αξιοπεπή παρουσία και πλέον ετοιμάζεται για τη μετά Ρεχάγκελ εποχή που θα είναι σίγουρα μια εποχή δύσκολη και διαφορετική.
Τελευταίος σταθμός στη Νότιο Αφρική ήταν το Γιοχάνεσμπουργκ ή Ιωαννούπολις επί το ελληνικότερον και όταν βρεθείς στο Γιοχάνεσμπουργκ δεν μπορεί παρά να επισκεφθείς το Σοβέτο. Την πόλη-προάστιο του Γιοχάνεσμπουργκ απ΄ όπου ξεκίνησε η εξέγερση των μαύρων, την πόλη σύμβολο του αγώνα για την ισότητα. την πόλη που δεν είναι πια γκέτο, αλλά σε αυτή ζουν ακόμη άνθρωποι κατώτερου Θεού, μέσα στη φτώχεια και την εξαθλίωση, χωρίς πολλοί από αυτούς να έχουν νερό, ηλεκτρικό και αποχέτευση και χωρίς να ξέρουν, αλλά και να τους νοιάζει, ότι λίγα μέτρα από τα σπίτια τους που υπάρχει το επιβλητικό στάδιο Soccer City γίνεται μουντιάλ...

Μία από τις τελευταίες ημέρες στο Ντέρμπαν περιελάμβανε σαφάρι και επίσκεψη σε χωριό των Ζουλού. Το Ντέρμπαν και η επαρχία Ζουλού Νατάλ είναι η «χώρα» των Ζουλού, είναι η περιοχή στην οποία υπάρχουν οι περισσότεροι Ζουλού που κάποιοι από αυτούς ζουν ακόμη σε παραδοσιακές καλύβες και οικισμούς, με αρχηγούς και μάγους ή μάγισσες φυλής, περισσότερο για τουριστικούς λόγους και χορεύουν παίρνοντας λεφτά από τους τουρίστες.Η φυλή των Ζουλού είναι η μεγαλύτερη στη Νότιο Αφρική, με πάνω από 10 εκατομμύρια πληθυσμό και σε αυτή ανήκει ακόμη και ο πρόεδρος της χώρας Τζέικομπ Ζούμα, πολυγαμικός (πέντε γυναίκες και 11 παιδιά).
Μια σχεδόν παραδοσιακή φυλή ζει μερικά χιλιόμετρα έξω από το Ντέρμπαν σε μια περιοχή που λέγεται «Χίλιοι λόφοι». Τόσους λόφους έχει η περιοχή, σε έναν από αυτούς ζει μεταξύ μύθου και τουριστικής πραγματικότητας αυτή φυλή, με τον αρχηγό της και τις μάγισσές της. Δίπλα βρίσκεται ένα μαγαζί με παραδοσιακά προϊόντα, κάποια χειροποίητα και πιο δίπλα εστιατόρια με θέα σους χίλιους λόφους, τους οποίους περιδιάβαινε κάποτε ο θρυλικός βασιλιάς Σάκα των Ζουλού.
ΤΟ ΣΑΦΑΡΙ
Περίπου 80 χιλιόμετρα από το Ντέρμπαν, απλώνεται στα πόδια σου η η Αφρική όπως όλοι την είχαμε φανταστεί στα παιδικά μας χρόνια. Με ζούγκλες, σαβάνες, και άγρια θηρία. Πολλά άγρια θηρία, λιοντάρια, ελέφαντες, αντιλόπες, ζαρκάδια, ιπποπόταμους και ρινόκερους όπως μας ενημέρωσε ο Ελληνας ξεναγός μας, αυτά τα δύο τελευταία είναι τα πιο επικίνδυνα για τον άνθρωπο. Περίπου 80 χιλιόμετρα από το Ντέρμπαν υπάρχει ένα πολύ μεγάλο πάρκο σχεδόν με κάθε λογής άγρια ζώα, το «Lion Park», όπως ονομάζεται. Σε αυτό βλέπεις ελέφαντες, ρινόκερους, αντιλόπες, καμηλοπαρδάλεις, αγριογούρουνα, βουβάλους και πολλά άγρια πουλιά, ιπποπόταμουςμέχρι και τα επιβλητικά λιοντάρια που βρίσκονται περιφραγμένα σε άλλο χώρο από τα υπόλοιπα ζώα.

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ 17η ΙΟΥΝΙΟΥ 2010 ΣΤΟ ΜΠΛΟΥΜΦΟΝΤΕΙΝ

Στο Μπλουμφοντέιν έλαχε να γραφτεί μια από τις πιο ιστορικές σελίδες της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Ελλάδας. Στην δικαστική πρωτεύουσα της Νοτίου Αφρικής η Ελλάδα κέρδισε τη Νιγηρία 2-1 και πέτυχε την πρώτη της νίκη σε μουντιάλ. Εκεί στις εσχατιές της αφρικανικής ηπείρου ανταμώθηκαν Ελληνες από όλο τον κόσμο, πανηγύρισαν, έκλαψαν, γλέντησαν ελληνικά. Στους άδειους δρόμους της αφρικανικής πόλης ακουγόταν μόνο ελληνική μουσική το βράδυ του αγώνα με τη Νιγηρία. Η εθνική Ελλάδας δεν είναι μόνο μια ποδοσφαιρική ομάδα, είναι η ίδια η Ελλάδα, η μητέρα πατρίδα που ενώνει τον ελληνισμό όλης της γης και αυτό έκανε και εδώ στις εσχατιές της αφρικανικής ηπείρου. Το ταξίδι συνεχίζεται γιατί αυτό είναι που μετράει. Από Μπλουμφοντέιν Ντέρμπαν ξανά και από εκεί νέο ταξίδι για το Πολοκουάνε και τον αγώνα με την Αργεντινή.

Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΕΝ ΜΕΣΩ ΜΟΥΝΤΙΑΛ...

Οι καταπιεσμένοι μαύροι εξεγέρθηκαν. Σε αυτό το σημείο μπορεί να ειπωθεί ότι έφθασε η αντίδραση των εργαζόμενων στο γήπεδο του Ντέρμπαν που τα ξημερώματα της Δευτέρας συγκρούστηκαν με την αστυνομία στην προσπάθειά τους να φθάσουν στα γραφεία των διοργανωτών (ΦΙΦΑ και οργανωτική επιτροπή)που προηγουμένως τους είχαν δώσει λιγότερα λεφτά από αυτά που προφορικά τους υποσχέθηκαν. Μιλάμε για μαύρη εργασία και μιλάμε για 250 ραντ, περίπου 25 ευρώ, το άτομο. Τόσα τους είχαν υποσχεθεί και όταν ο τέλειωσε ο αγώνας Γερμανίας-Αυστραλίας και πήγαν να πάρουν τα χρήματά τους κάποιοι πήραν λιγότερα, κάποιοι δεν πήραν καθόλου χρήματα και αυτό ήταν η σπίθα που άναψε το φυτίλι της εδώ και δεκαετίες καταπίεσης και διάκρισης, που 16 χρόνια μετά την πτώση του απαρτχάιντ δεν έχει ακόμη κλείσει. Αυτοί που διαμαρτυρήθηκαν με πολύ άγριες διαθέσεις ήταν όλοι τους μαύροι και φτωχοί, όπως φτωχοί είναι οι περισσότεροι μαύροι στη Νότιο Αφρική. Η οργή τους ήταν τέτοια που η αστυνομία έριχνε στο ψαχνό με πλαστικές σφαίρες, φωτοβολίδες κρότου λάμψης και δακρυγόνα για να τους σταματήσει. Οι φωτογραφίες είναι ενδεικτικές,. Η εξέγερση μάλλον ξεκίνησε εν μέσω μουντιάλ...

Το Πορτ Ελίζαμπεθ ή η Πόλη των Ανέμων είναι ο δεύτερος σταθμός του μουντιάλ πριν την επιστροφή στο Ντέρμπαν. Ηττα για την εθνική στην πρεμιέρα με 2-0 από τη Νότια Κορέα ύστερα από πολύ κακή εμφάνιση στο "Νέλσον Μαντέλα Μπέι", όπως λέγεται το γήπεδο και ο μητροπολιτικός δήμος που έχειπληθυσμό 1,3 εκατομύρια κατοίκους. Το όνομα το πήρε βεβαίως και ο δήκος και το γήπεδο επειδή το Πορτ Ελίζαμπεθ είναι η γενέτειρα του Νέλσον Μαντέλα, αλλά και του διαδόχου του στην προεδρία της χώρας Τάμπο Μπέκι.
Η Ελλάδα δεν ξεκίνησε καλά, αλλά το ταξίδει συνεχίζεται. Ξανά στο πιο κοσμοπολίτικο Ντέρμπαν και από εκεί για τον πραγματικό χειμώνα του Μπλούμφοντέιν,με τη θερμοκρασία να πλησιάζει τους 0 βαθμούς Κελσίου τα βράδια, μιας και η δικαστική πρωτεύουσα της Νοτίου Αφρικής, το Μπλούμφοντέιν βρίσκεται στα 1.400 μέτρα υψόμετρο. Εκεί θα γίνει το παιχνίδι με τη Νιγηρία, η οποία ηττήθηκε από την Αργεντινή 1-0. Ενα παιχνίδι τελικός για την εθνική ομάδα της Ελλάδας που ανάλογα με την έκβασή του θα εξαρτηθεί εάν θα προχωρήσει ή όχι στην επόμενη φάση του μουντιάλ...

Από τη Νότιο Αφρική και το Ντέρμπαν πλέον, εδώ όπου χτυπά η καρδιά του ποδοσφαίρου και η καρδιά της ποδοσφαιρικής Ελλάδας. Από την Κυριακή 6 Ιουνίου στο λιμάνι του Ινδικού Ωκεανού και μετά Πορτ Ελίζαμπεθ, πάλι Ντέρμπαν, Μπλουμφοντέιν και πάλι Ντέρμπαν, Πολοκουάνε, Γιοχάνεσμουργκ και βλέπουμε. Το ταξίδι συνεχίζεται...
Οι στιγμές είναι ιστορικές. Το αεροπλάνο που μετέφερε την αποστολή της εθνικής βγήκε από τον ελληνικό εναέριο χώρο βράδυ Σαββάτου ξημερώματα Κυριακής 6 Ιουνίου, τον συνόδευσαν οι ευχές του πιλότου και όλων των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας του ελληνικού εναέριου χώρου. Ξημέρωμα πάνω στην κεντρική αφρική με το φως του ήλιου να χαράζει και να δωρίζει μοναδικές στιγμές. Αφιξη στις 8 (ώρα Ελλάδας) στο αεροδρόμιο του Ντέρμπαν. Ο Ελληνισμός εδώ είναι στο πόδι, ζει και αυτός ιστοπρικές στιγμές. Δεν θα το ξαναζήσουν ούτε τα παιδιά μας αυτό που ζούμε, λένε οπι μεγαλύτεροι Ελληνες ομογενείς.
Η Νότιος Αφρική είναι η πλουσιότερη χώρα της Μαύρης Ηπείρου. Η προετοιμασία για την έναρξη της διοργάνωσης μπαίνει στην τελική της ευθεία και αυτό το δείχνουν πλέον όλα, από την έντονη αστυνομική παρουσία μέχρι και τις αφίσες του μουντιάλ, τις βουβουζέλες που πουλιούνται παντού υπό καθεστώς ημιαπαγόρευσης και τον «Ke nako», δηλαδή η ώρα έφθασε που είναι το σύνθημα αυτού του παγκοσμίου κυπέλλου, που τούτο εδώ έχει χρώμα Αφρικής και μάλιστα της πλέον ιδιαίτερης χώρας της Αφρικής, της χώρας Ουράνιο Τόξο όπως αποκαλείται λόγω της πολύ-πολυτισμικότητάς της στην οποία οι αποστολές των ομάδων μεταξύ των οποίων και η ελληνική φθάνουν σιγά, σιγά συνθέτοντας ένα παζλ που θα ολοκληρωθεί την Παρασκευή το απόγευμα στις 5 μ.μ. (ώρα Ελλάδας) με το εναρκτήριο ματς Νοτίου Αφρικής-Μεξικού.
Σε αυτή τη χώρα ο ένας στους πέντε κατοίκους είναι φορέας ή ασθενής του AIDS, καθημερινά προσβάλλονται 1.400 άνθρωποι και πεθαίνουν 1.000 και το προσδόκιμο ζωής δεν ξεπερνά τα 50 έτη. Πέραν του AIDS, το δεύτερο μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η ασφάλεια, με τους άνεργους και πεινασμένους κατοίκου των γκέτο να ξεφεύγουν πολλές φορές από τα όρια. Το απαρτχάιντ τέλειωσε επισήμως πριν 20 χρόνια, αλλά οι φυλετικές διαμάχες εκατέρωθεν συνεχίζονται.
Στα σούπερ μάρκετ το Ντέρμπαν, αλλά και σε όλα τα μαγαζιά της πόλης, οι μαύροι σχηματίζουν ουρές για τα ψώνια τους. Αυτά που αγοράζουν συνήθως κοστίζουν λίγα καθώς οι μαύροι είναι οι πιο φτωχοί και αυτοί που έχουν χαμηλά εισοδήματα. Οπω σε κάθε μεγαλούπολη που είναι και τουριστική και παραθαλάσσια και που σέβεται τον εαυτό της άσχετα αν πρόκειται για αφρικανική, έξω από τα μαγαζιά υπάρχουν επαίτες και λίγα μέτρα πιο πέρα ακριβά αυτοκίνητα, πολυτελή ξενοδοχεία και πολυσύχναστοι παραλιακοί δρόμοι. Στη λεωφόρο Τάμπο Παρέιντ που είναι η μεγαλύτερη παραλιακή λεωφόρος του Ντέρμπαν και στην ακτογραμμή του ινδικού ωκεανού, το χρώμα του μουντιάλ είναι εντονότατο και αυτή είναι μία ακόμη ιδιαιτερότητα του μουντιάλ με χρώμα Αφρικής. Μουντιάλ με άρωμα ινδικού ωκεανού, με τα Fan Park της FIFA λίγα μέτρα από τα αφρικάνικά παζάρια και λίγα χιλιόμετρα από τις ουρές των καρχαριών που περιπολούν πέριξ της πόλεως του Ντέρπαν και αναγκάζουν τους νεαρούς Αφρικάνους να τσαλαβουτούν στα πελώρια κύματα του ωκεανού και να μην ανοίγονται πιο μέσα.
Το άρωμα του ινδικού ωκεανού και ο χειμώνας του νοτίου ημισφαιρίου αποτελούν επίσης ιδιαιτερότητες του αφρικάνικού μουντιάλ στις προσομοιώσεις του οποίου (λέγονται και ποδοσφαιράκι) επιχειρούν να μυηθούν από πολύ μικροί οι Νοτιοαφικάνοι. Μέσα σε όλα αυτά λούνα παρκ και τελεφερίκ, άνθρωποι που δίκη αλόγων μεταφέρουν άμαξες και οι αστυνομικοί που όλο και πληθαίνουν, ακόμη και πέριξ των ακτογραμμών του ινδικού ωκεανού. Περιπολούν, ρεμβάζουν, αναπολούν και περιμένουν, περιμένουν και αυτοί το πρώτο μουντιάλ με χρώμα και άρωμα Αφρικής.

ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ...

Απεργία για το ασφαλιστικό είχαν οι δημοσιογράφοι και όλες οι Ενώσεις του Τύπου και η εικόνα συμμετοχής στην απεργιακή συγκέντρωση και πορεία ήταν απογοητευτική. Όπως απογοητευτική σε σχέση με το μέγεθος του προβλήματος είναι και η συμμετοχή στις τελευταίες κινητοποιήσεις των συνδικάτων (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ), εκτός από εκείνης της 5ης Μαΐου που είχε τους τρεις νεκρούς στη Marfin (είναι μετά να μην πιστεύεις ότι πρόκειται για προβοκάτσια με στόχο να ανακοπεί η εξέγερση του λαϊκού κινήματος;).
Τις ίδιες ημέρες με τις κινητοποιήσεις των συνδικάτων για το ασφαλιστικό, γίνονται στη Θεσσαλονίκη κινητοποιήσεις για την ποδοσφαιρική ομάδα του Ηρακλή, η οποία σε πρώτο βαθμό δεν κατάφερε να εξασφαλίσει άδεια συμμετοχής στο επόμενο πρωτάθλημα. Στις κινητοποιήσεις και τις πορείες που γίνονται μετέχουν χιλιάδες κόσμου. Μόνο στην τελευταία συγκέντρωση και τη μηχανοκίνητη πορεία που ακολούθησε πήραν μέρος περισσότεροι από 10.000 οπαδοί του Γηραιού, αριθμός που για το μέγεθος του προβλήματος –το οποίο δεν αφορά όλη την κοινωνία και τα δικαιώματα των εργαζομένων, αλλά μόνο μια ποδοσφαιρική ομάδα - είναι πάρα πολύ μεγάλος.
Αυτή η αντίθεση καταδεικνύει την κοινωνική παρακμή που υπάρχει και την κρίση αξιών και πολιτισμού, η οποία είναι σαφέστατα πολύ σημαντικότερη από την οικονομική κρίση και εν τέλει, είναι αυτή που έχει παίξει σημαντικό ρόλο στο να οδηγηθεί η χώρα στην οικονομική κρίση. Το έχουμε γράψει και άλλες φορές, σε πολλά σημειώματα κατά το παρελθόν, πως η πολιτισμική κρίση που υπάρχει στη χώρα είναι αυτή που πρέπει να προβληματίσει περισσότερο από την οικονομική κρίση.
Κάποια στιγμή, μετά από πολλά ή λίγα χρόνια η οικονομική κρίση θα ξεπεραστεί και στην Ελλάδα και παγκοσμίως. Όπως κατά ένα μεγάλο μέρος τεχνηέντως επιβλήθηκε, έτσι και θα ξεπεραστεί, όπως έχει δείξει και η ιστορία για ανάλογες περιπτώσεις. Το θέμα είναι να μην έχουμε εκτός και από οικονομικά ταλαιπωρημένες και πολιτισμικά απαίδευτες γενιές Ελλήνων, γιατί αυτό είναι που πραγματικά θα στοιχίσει στη χώρα και τον πολιτισμό της, άρα και στην πρόοδό της.

ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ

Σε ένα σημείωμα πριν μερικές ημέρες γράφαμε για την παρουσία του καθηγητή Γιώργου Μπαμπνιώτη, στην εκπομπή της ΝΕΤ «Στα Ακρα». Είχαμε γράψει τότε για συνεντεύξεις- δωρεάν σεμινάρια, για μαθήματα πανεπιστημιακού επιπέδου απολύτως διδακτικά και χρήσιμα σε όλους και βεβαίως είχαμε ασκήσει κριτική στη μεταμεσονύχτια ώρα προβολής της εκπομπής που στέρησε την ευκαιρία σε όσο το δυνατόν περισσότερους τηλεθεατές να την παρακολουθήσουν και να μορφωθούν.
Στα χέρια του υπογράφοντος έφθασε για πρώτη φορά χθες το «Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας» του καθηγητή Γιώργου Μπαμπινιώτη. Ένα λεξικό εκατοντάδων σελίδων, ένα έργο που με άνεση μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε μνημειώδες. Ένα βιβλίο που εξηγεί την καταγωγή και την ιστορία των λέξεων που χρησιμοποιούμε στην καθημερινή μας ζωή.
Εχοντας ανατρέξει στις σελίδες αυτού του έργου, μπορούμε κάλλιστα να το χαρακτηρίσουμε και «εθνικό», διότι είναι ένα έργο που αναφέρει τα πάντα για «το λογισμικό του πολιτισμού μας», τη γλώσσα μας, τη σημασία, την καταγωγή και την προέλευση των λέξεων, από τα πρώτα βήματα του σημερινού μας οπλοστασίου, μέχρι και τα τελευταία.
Το έργο αυτό πέραν της σκληρής δουλειάς του ίδιου του καθηγητή Γιώργου Μπαμπινιώτη, δίνει και άλλη διάσταση και πρόταση στα πράγματα. Δείχνει τα πολλά διέξοδα που υπάρχουν στους σημερινούς χαλεπούς καιρούς, στη σημερινή κρίση που δυστυχώς δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά είναι –κυρίως- ηθική και πολιτισμική.
Είναι σαφές πως στη ζωή δεν υπάρχουν μονόδρομοι και αδιέξοδα. Είναι σαφές πως υπάρχουν τρόποι και δίοδοι, πως υπάρχουν έξοδοι στον πολιτισμό, στην παιδεία, την ηθική. Αυτούς αναζητούμε και για αυτούς παλεύουμε, διότι μόνο μέσω αυτών θα ξεπεραστεί και η σημερινή κρίση που είναι και οικονομική.
Έναν από αυτούς τους δρόμους μας έδειξε αυτές τις ημέρες ο καθηγητής Γιώργος Μπαμπινιώτης, τόσο με τις τηλεοπτικές του παρουσίες, όσο και με το «Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας» και δεν έχουμε παρά να τον ευχαριστήσουμε για αυτή του την τεράστια συνεισφορά…

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΛΥΤΡΩΤΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Εχω παρακολουθήσει πολλές φορές την Ελένη Γλύκατζη Αρβερέλ να μιλά γενικά, αλλά και ειδικά για το Βυζάντιο και την Κωνσταντινούπολη. Ο λόγος της είναι μαγευτικός, όπως μαγευτικά και άκρως ενδιαφέροντα είναι και τα όσα λεει για το Βυζάντιο.
Εξ αφορμής της επετείου της άλωσης της Πόλης, της δεύτερης και οριστικής το 1453 από τους Οθωμανούς (η πρώτη ήταν στις 12 Απριλίου 1204 από τους Φράγκους όταν για μοναδική φορά στην ιστορία ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως έφυγε από την έδρα του και αυτοεξορίστηκε στη Νίκαια), έχει μεγάλο ενδιαφέρον να θυμηθούμε ορισμένα πράγματα που έχει πει η κυρία Αρβελέρ –διακεκριμένη Βυζαντινολόγος- για το Βυζάντιο, την ιστορία του και τη θέση του στην Ευρώπη.
Όταν μιλάμε για αυτή την Ελληνίδα κυρία, δεν μιλάμε για κανένα ακραιφνή εθνικιστή ή βυζαντινολάγνο που δεν θα είχε αξία έτσι και αλλιώς να τον μνημονεύσουμε. Μιλάμε για την πρώην πρύτανη της Σορβόνης, τη μοναδική γυναίκα που έχει ανέλθει σε αυτή τη θέση στο διάσημο γαλλικό πανεπιστήμιο.
Η κυρία Αρβελέρ λοιπόν, έχει πει προσφάτως πει ότι η Κωνσταντινούπολη είναι η τελευταία αλύτρωτη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Εχει πει ακόμη πως κάθε χρόνο στις 29 Μαΐου σε ανάμνηση της 29ης Μαΐου 1453 που «έπεσε» η Πόλη, οι φοιτητές της στη Σορβόνη της έστειλαν συλλυπητήρια μηνύματα.
Σε μια πρόσφατη διάλεξή της στη Γενεύη, η κυρία Αρβελέρ υποστήριξε με πλήθος ιστορικών αναφορών ότι το Βυζάντιο είναι η Αθήνα, η Ρώμη και η Ιερουσαλήμ μαζί, ότι το Βυζάντιο είναι Ευρώπη, γιατί ήταν ελληνόφωνο, χριστιανικό και είχε υιοθετήσει τη ρωμαϊκή διοίκηση και το ρωμαϊκό δίκαιο.
Όλα αυτά καταδεικνύουν την ελληνικότητα, αλλά κυρίως το σημαντικό ρόλο που έπαιξε το Βυζάντιο στην Ευρώπη και τον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Ολα αυτά καταδεικνύουν τη σημαντικότητα της ευρύτερης περιοχής που δεν ήταν μόνο η Κωνσταντινούπολη και η οποία είχε περιέλθει σε περίοδο παρακμής όταν οι Οθωμανοί εισέβαλλαν σε αυτή και την κατέκτησαν, σαν σήμερα το 1453…