Τις πρώτες κιόλας ημέρες της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου γράφαμε για τα «σφαίρες που σκότωσαν τον Αλέξανδρο και όλο το έθνος μαζί» και για «μια γενιά που βγήκε στους δρόμους με αφορμή αυτό το θάνατο». Όπως πάμπολλοί είχαν κάνει, έτσι και τούτη εδώ η στήλη είχε κάνει λόγο για τα «Δεκεμβριανά του Αλέξανδρου» και «τα Δεκεμβριανά του 2008».
Το σωτήριο έτος 2008 που σε λίγες ημέρες μας αποχαιρετά, μας επεφύλασσε πράγματα σημαντικά στο λυκόφως του. Ποιος διαφωνεί ότι τούτος εδώ ο Δεκέμβριος δεν ήταν σαν τους άλλους και ποιος διαφωνεί ότι τούτος εδώ ο Δεκέμβριος θα μείνει στην ιστορία; Το αν θα αποκαλείται αυτό το κίνημα της νεολαίας «Δεκεμβριανά του 2008» είναι κάτι που ο ιστορικός του μέλλοντος με την ψύχραιμη ματιά της απόστασης από τα γεγονότα θα δει και θα καταγράψει.
Τούτος εδώ ο Δεκέμβριος, όμως, είχε μια υγιή αντίδραση των νέων που ενέπνευσε ακόμη και στο εξωτερικό. Τούτος εδώ ο Δεκέμβριος θα μείνει βαθιά χαραγμένος στη μνήμη πολλών, πέραν της οικογένειας και των φίλων του Αλέξανδρου που έχασαν τον δικό τους άνθρωπο. Τούτος εδώ ο Δεκέμβριος δείχνει και επιβεβαιώνει ότι τα πάντα στη ζωή χρειάζονται κόπους, θυσίες, αγώνες και αμφισβήτηση.
Η δολοφονία του Αλέξανδρου, του παιδιού που έγινε σύμβολο για μια ολόκληρη γενιά, ήταν σίγουρα η αφορμή. Οι αιτίες είναι άλλου και χρόνιες και όλα αυτά βγήκαν, ξέσπασαν και πήραν μορφή χιονοστιβάδας. Οι αγώνες της νεολαίας και οι αντιδράσεις των μαθητών, που καμιά σχέση δεν έχουν με τους κουκουλοφόρους και όλους εκείνους που υποκινούνται από ξένα ή εγχώρια παρακρατικά κέντρα, θα μείνουν στην ιστορία ως η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.
Τούτο εδώ το Δεκέμβριο τελικά, τον ξεχωριστό από όλους τους άλλους, συνέβη από αυτό που έχει γράψει ο «μεγάλος»,Οδυσσέας Ελύτης: «Δεν καταλάβαμε πως έκαναν σύσκεψη μυστική τα παιδιά και βγήκαν σε δρόμους και σε πλατείες.. Οταν ξυπνήσαμε, είδαμε τα παιδιά μας θάλασσα να κατακλύζει τους δρόμους, και είπαμε λάθος, αλλά θάλασσα λανθασμένη δε γίνεται».
Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008
ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΚΟ...
Την καλημέρα μου και πάλι στον Μάρκο και τον ευχαριστώ και για τις απαντήσεις, αλλά και για το επίπεδο του διαλόγου. Είναι απόλυτα σεβαστές οι απόψεις του για την υπόθεση Ζαχόπουλου, αλλά εξακολουθώ να πιστεύω ότι το σκάνδαλο εκείνο ήταν πολιτικό...
Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008
ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΥ
Καταρχάς ευχαριστώ και πάλι τον Μάρκο για την απάντηση και τον διάλογο. Οφείλω από την πλευρά μου μια απάντηση για το "σκάνδαλο Ζαχόπουλου", το οποίο περιλαμβάνει ένα παζλ εκβιασμών που οδήγησαν στην απόπειρα αυτοκτονίας του τότε ΓΓ του υπουργείου Πολιτισμού και στη συνέχεια ένα ντόμινο αποκαλύψεων για τις χρηματοδοτήσεις του ΥΠΠΟ.
Στην υπόθεση ενεπλάκη στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού (αυτός και αν είναι κυβερνητικό στέλεχος), ο ίδιος ο κ. Ζαχόπουλος (επίσης κυβερνητικό στέλεχος) και σας θυμίζω και το τι έλεγαν την περίοδο εκείνη στελέχη και βουλευτές της ΝΔ. Επίσης, θέλω να σας θυμίσω πως πολύ πριν την απόπειρα αυτοκτονίας του κ. Ζαχόπουλου, ο υπουργός Πολιτισμού Μιχάλης Λιάπης προσπαθούσε να του αφαιρέσει τις αρμοδιότητες.
Αν και η υπόθεση δεν προχώρησε ποινικά, καθώς η εισαγγελέας που τη χειρίστηκε την έθεσε στο αρχείο, το πολιτικό σκάνδαλο είναι προφανές...
Στην υπόθεση ενεπλάκη στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού (αυτός και αν είναι κυβερνητικό στέλεχος), ο ίδιος ο κ. Ζαχόπουλος (επίσης κυβερνητικό στέλεχος) και σας θυμίζω και το τι έλεγαν την περίοδο εκείνη στελέχη και βουλευτές της ΝΔ. Επίσης, θέλω να σας θυμίσω πως πολύ πριν την απόπειρα αυτοκτονίας του κ. Ζαχόπουλου, ο υπουργός Πολιτισμού Μιχάλης Λιάπης προσπαθούσε να του αφαιρέσει τις αρμοδιότητες.
Αν και η υπόθεση δεν προχώρησε ποινικά, καθώς η εισαγγελέας που τη χειρίστηκε την έθεσε στο αρχείο, το πολιτικό σκάνδαλο είναι προφανές...
Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008
Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
Μορφή χιονοστιβάδας έχουν πάρει τα πράγματα στις αντιδράσεις της νεολαίας και των μαθητών, οι οποίες φαίνεται να εξελίσσονται σε κίνημα και να εμπνέουν, ακόμη και εκτός Ελλάδας. Μέχρι τη Νέα Υόρκη έφθασε η χάρη της αντίδρασης των νέων της χώρας μας, οι οποίοι εμπνέουν και δείχνουν το δρόμο. Είναι η θάλασσα για την οποία γράφει ο Ελύτης και για την οποία λεει πως δεν μπορεί να είναι λαθεμένη…
Οι αγώνες της νεολαίας και οι αντιδράσεις των μαθητών, δεν έχουν καμιά σχέση με τους κουκουλοφόρους και όλους εκείνους που υποκινούμενοι από ξένα ή εγχώρια παρακρατικά κέντρα, τα κάνουν γης μαδιάμ και καταστρέφουν περιουσίες, αυτούς για τους οποίους ο Λεωνίδας Κύρκος έγραψε στο άρθρο του την περασμένη εβδομάδα πως τους απαγορεύει να χρησιμοποιούν το όνομα της αριστεράς.
Οι αγώνες της νεολαίας και οι αντιδράσεις των μαθητών, είναι η ελπίδα για τη βολεμένη στη μεγάλη της πλειοψηφία νεοελληνική κοινωνία, αλλά κάτι λείπει, κάτι απουσιάζει. Λείπει η φωνή και η παρέμβαση που θα ενώσει, θα δείξει το δρόμο και θα καταδικάσει, σαν και αυτό που έκανε προσφάτως ο Λεωνίδας Κύρκος, εκ των μεγαλυτέρων μορφών της πολιτικής ζωής της χώρας και της ελληνικής αριστεράς. Λείπει η παρέμβαση του Μίκη Θεοδωράκη, εκ των κορυφαίων προσωπικοτήτων που έχει αναδείξει ποτέ η Ελλάδα, παρά το άρθρο, με το οποίο και αυτός επιχείρησε παρέμβαση.
Εν κατακλείδι από την κρίση των ημερών, αλλά και τους ελπιδοφόρους αγώνες των νέων, λείπουν οι φωνές των πνευματικών ανθρώπων της χώρας που πρέπει να παρέμβουν, να βγουν μπροστά και να καθοδηγήσουν. Λείπει η παρέμβαση της Ακαδημίας Αθηνών. Ολους αυτούς τώρα τους έχει ανάγκη η χώρα, τώρα πρέπει να βγουν μπροστά στα δύσκολα, αλλά ακόμη είναι απόντες…
Οι αγώνες της νεολαίας και οι αντιδράσεις των μαθητών, δεν έχουν καμιά σχέση με τους κουκουλοφόρους και όλους εκείνους που υποκινούμενοι από ξένα ή εγχώρια παρακρατικά κέντρα, τα κάνουν γης μαδιάμ και καταστρέφουν περιουσίες, αυτούς για τους οποίους ο Λεωνίδας Κύρκος έγραψε στο άρθρο του την περασμένη εβδομάδα πως τους απαγορεύει να χρησιμοποιούν το όνομα της αριστεράς.
Οι αγώνες της νεολαίας και οι αντιδράσεις των μαθητών, είναι η ελπίδα για τη βολεμένη στη μεγάλη της πλειοψηφία νεοελληνική κοινωνία, αλλά κάτι λείπει, κάτι απουσιάζει. Λείπει η φωνή και η παρέμβαση που θα ενώσει, θα δείξει το δρόμο και θα καταδικάσει, σαν και αυτό που έκανε προσφάτως ο Λεωνίδας Κύρκος, εκ των μεγαλυτέρων μορφών της πολιτικής ζωής της χώρας και της ελληνικής αριστεράς. Λείπει η παρέμβαση του Μίκη Θεοδωράκη, εκ των κορυφαίων προσωπικοτήτων που έχει αναδείξει ποτέ η Ελλάδα, παρά το άρθρο, με το οποίο και αυτός επιχείρησε παρέμβαση.
Εν κατακλείδι από την κρίση των ημερών, αλλά και τους ελπιδοφόρους αγώνες των νέων, λείπουν οι φωνές των πνευματικών ανθρώπων της χώρας που πρέπει να παρέμβουν, να βγουν μπροστά και να καθοδηγήσουν. Λείπει η παρέμβαση της Ακαδημίας Αθηνών. Ολους αυτούς τώρα τους έχει ανάγκη η χώρα, τώρα πρέπει να βγουν μπροστά στα δύσκολα, αλλά ακόμη είναι απόντες…
Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008
ΓΙΑ ΖΑΧΟΠΟΥΛΟ, ΙΜΙΑ, ΙΣΑΑΚ ΚΑΙ ΣΟΛΟΜΟΥ
Θα ήθελα να πω στον Μάρκο, τον οποίο ευχαριστώ για μία ακόμη φορά για το σχόλιο που μου άφησε, ότι σκάνδαλο Ζαχόπουλο υπάρχει, διότι κυβερνητικά στελέχη ενεπλάκησαν σε παράνομες πράξεις ακριβώς πριν από ένα χρόνο. Βεβαίως η δικαιοσύνηδεν έχει αποφανθεί ακόμη, αλλά είναι πολύ περίεργο το ότι έχει αργήσει τόσο πολύ να ασκήσει διώξεις ή να βάλει την υπόθεση στο αρχείο και να τη κλείσει.
Οσο για τις περιπτώσεις των Ιμίων, και των δύο Ελληνοκύπριων ηρώων Ισαάκ και Σολομού, συμφωνώ απόλυτα. Επρεπε να έχει υπάρξει λαϊκή αντίδραση, αλλά δεν υπήρξε και την ευθύνη τη φέρουμε άπαντες...
Οσο για τις περιπτώσεις των Ιμίων, και των δύο Ελληνοκύπριων ηρώων Ισαάκ και Σολομού, συμφωνώ απόλυτα. Επρεπε να έχει υπάρξει λαϊκή αντίδραση, αλλά δεν υπήρξε και την ευθύνη τη φέρουμε άπαντες...
ΣΧΕΔΙΟ ΑΠΟΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΙ ΤΟΠΟΙ
Η γενική γραμματέας του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα είχε κάνει λόγο για ξένα κέντρα, τα οποία βρίσκονταν πίσω από τις καταστροφές και το πλιάτσικο των κουκουλοφόρων στο κέντρο της Αθήνας. Είχαμε γράψει τότε αναφερόμενη σε αυτή τη δήλωση πως δεν μπορεί να ειπώθηκε τυχαία και μάλιστα από τη γενική γραμματέα του κουμμουνιστικού κόμματος και βέβαια δεν ειπώθηκε τυχαία.
Τις τελευταίες ημέρες τα διεθνή μέσα ενημέρωσης κάνουν συνεχείς αναφορές στα γεγονότα στην Ελλάδα, στις διαδηλώσεις των μαθητών με αφορμή το θάνατο του Αλέξη Γρηγορόπουλου, αλλά και στα φοβερά επεισόδια και τις καταστροφές που έγιναν στην Αθήνα και τις υπόλοιπες ελληνικές πόλεις. Τα περισσότερα διεθνή μέσα προσπαθούν να δώσουν και την εξήγησή τους περί των αιτίων για όλα όσα έχουν συμβεί τον τελευταίο καιρό στην Αθήνα. Δειλά, δειλά, μάλιστα, έχουν αρχίσει και κάνουν την εμφάνισή τους διεθνώς στο διαδίκτυο, αναφορές περί των όσων είχε πει η κυρία Παπαρήγα για ξένα κέντρα και τις δυνάμεις που συνέβαλλαν και έπαιξαν ρόλο στα επεισόδια.
Όπως είχαμε γράψει από αυτή εδώ τη στήλη, με αφορμή τις δηλώσεις της κυρίας Παπαρήγα, όλα όσα συνέβησαν με τις καταστροφές και το πλιάτσικο, αλλά και την παρουσία των πολλών αλλοδαπών σε αυτά, τα πράγματα δείχνουν να είναι μέρος ενός γενικότερου σχεδίου το οποίο εξελίσσεται σε βάρος της χώρας μας και το οποίο έχει να κάνει με συγκεκριμένα πράγματα όπως λέγεται που έγιναν τα τελευταία χρόνια στην εξωτερική πολιτική και βεβαίως με συγκεκριμένες αποφάσεις που ελήφθησαν.
Εκφραστές των κέντρων που θέλουν να δημιουργήσουν αποσταθεροποίηση και το οποίο δεν έχει να κάνει με την παρούσα κυβέρνηση, αλλά με τη γενικότερη πίεση της Ελλάδας τη στιγμή που είναι ανοιχτά μέτωπα όπως αυτό της Κύπρου και της Μακεδονίας, είναι οι «γνωστοί-άγνωστοι» αποσταθεροποιητές της Δύσης οι οποίοι εδρεύουν στην άλλη άκρη του Ατλαντικού και στους Αγίους Τόπους…
Τις τελευταίες ημέρες τα διεθνή μέσα ενημέρωσης κάνουν συνεχείς αναφορές στα γεγονότα στην Ελλάδα, στις διαδηλώσεις των μαθητών με αφορμή το θάνατο του Αλέξη Γρηγορόπουλου, αλλά και στα φοβερά επεισόδια και τις καταστροφές που έγιναν στην Αθήνα και τις υπόλοιπες ελληνικές πόλεις. Τα περισσότερα διεθνή μέσα προσπαθούν να δώσουν και την εξήγησή τους περί των αιτίων για όλα όσα έχουν συμβεί τον τελευταίο καιρό στην Αθήνα. Δειλά, δειλά, μάλιστα, έχουν αρχίσει και κάνουν την εμφάνισή τους διεθνώς στο διαδίκτυο, αναφορές περί των όσων είχε πει η κυρία Παπαρήγα για ξένα κέντρα και τις δυνάμεις που συνέβαλλαν και έπαιξαν ρόλο στα επεισόδια.
Όπως είχαμε γράψει από αυτή εδώ τη στήλη, με αφορμή τις δηλώσεις της κυρίας Παπαρήγα, όλα όσα συνέβησαν με τις καταστροφές και το πλιάτσικο, αλλά και την παρουσία των πολλών αλλοδαπών σε αυτά, τα πράγματα δείχνουν να είναι μέρος ενός γενικότερου σχεδίου το οποίο εξελίσσεται σε βάρος της χώρας μας και το οποίο έχει να κάνει με συγκεκριμένα πράγματα όπως λέγεται που έγιναν τα τελευταία χρόνια στην εξωτερική πολιτική και βεβαίως με συγκεκριμένες αποφάσεις που ελήφθησαν.
Εκφραστές των κέντρων που θέλουν να δημιουργήσουν αποσταθεροποίηση και το οποίο δεν έχει να κάνει με την παρούσα κυβέρνηση, αλλά με τη γενικότερη πίεση της Ελλάδας τη στιγμή που είναι ανοιχτά μέτωπα όπως αυτό της Κύπρου και της Μακεδονίας, είναι οι «γνωστοί-άγνωστοι» αποσταθεροποιητές της Δύσης οι οποίοι εδρεύουν στην άλλη άκρη του Ατλαντικού και στους Αγίους Τόπους…
Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008
ΑΙΤΙΕΣ ΚΑΙ ΑΦΟΡΜΕΣ ΜΕ ΨΥΧΡΑΙΜΗ ΜΑΤΙΑ
Πέρασαν 10 ημέρες από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου και η ματιά στα γεγονότα είναι σαφέστατα πιο ψύχραιμη από όλες τις πλευρές. Πέρασαν 10 ημέρες από ένα γεγονός που αποτέλεσε τη θρυαλλίδα κοινωνικών εκρήξεων και αναταραχών, οι οποίες έχει αρχίσει να διαφαίνεται μετά από τόσες ημέρες πως έχουν δύο σκέλη, αιτίες και αφορμές…
Στις αναταραχές και τις διαδηλώσεις που συνεχίζονται, υπάρχει το σκέλος της μαθητικής αντίδρασης και του ξεσπάσματος των παιδιών, τα οποία με αφορμή τη δολοφονία του συνομήλικου τους και αιτία τις κακές συνθήκες παιδείας και διαβίωσης τους ξεσπούν, διαμαρτύρονται και μια εξεγείρονται και πολύ καλά κάνουν. Υπάρχει, όμως, και το δεύτερο σκέλος, των κουκουλοφόρων, της πολιτικής εκμετάλλευσης και της αποσταθεροποίησης που κατά πολλούς εξελίσσεται για τη χώρα μέσω ξένων υπηρεσιών και δυνάμεων, όπως εύστοχα επεσήμανε και γενική γραμματέας του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα προ ολίγων ημερών.
Σε όλα αυτά, έρχεται να προστεθεί μια αστυνομία, η οποία εκτρέφει εδώ και χρόνια στους κόλπους της ακραία στοιχεία και ιδεολογίες που κατ’ ουσία οδήγησαν στη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Μια αστυνομία, η οποία τις κρίσιμες ημέρες ήταν απούσα από τα γεγονότα και άφησε τις περιουσίες των πολιτών, έρμαιο στα χέρια των κουκουλοφόρων.
Αυτή η αστυνομία φάνηκε λίγο πιο σκληρή όταν ερχόταν αντιμέτωπη με μαθητές και με την εκπαιδευτική κοινότητα, για την οποία ο θάνατος του 15χρονου παιδιού ήταν η αφορμή και η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Οι νέοι και οι μαθητές είναι στους δρόμους για να διεκδικήσουν καλύτερο μέλλον, καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και παιδείας. Αιτήματα διαχρονικά που ουδείς τα έχει επιλύσει εδώ και δεκαετίες και για αυτό οι νέοι και οι μαθητές φωνάζουν, διαμαρτύρονται και εξεγείρονται.
Υπάρχει και η άλλη πλευρά, οι ανεξέλεγκτοι ή κατευθυνόμενοι κουκουλοφόροι, οι οποίοι κατά πολλούς, είναι μέρος του σχεδίου αποσταθεροποίησης που εκπορεύεται από ξένα κέντρα, όπως επεσήμανε η Αλέκα Παπαρήγα, η οποία και εξ αρχής και άνευ δεύτερης σκέψης τους καταδίκασε. Δεν έκανε, όμως, το ίδιο και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και απόλυτα φυσιολογικά ήρθε η κατρακύλα στις δημοσκοπήσεις, η οποία θα συνεχίσει για το κόμμα, αν δεν πάρει ξεκάθαρη θέση. Διότι πλέον, το σίγουρο είναι πως όποια εκτόνωση και αν υπάρξει οι διαδηλώσεις, αλλά και η αναταραχή θα συνεχισθούν επί μακρόν.
Στις αναταραχές και τις διαδηλώσεις που συνεχίζονται, υπάρχει το σκέλος της μαθητικής αντίδρασης και του ξεσπάσματος των παιδιών, τα οποία με αφορμή τη δολοφονία του συνομήλικου τους και αιτία τις κακές συνθήκες παιδείας και διαβίωσης τους ξεσπούν, διαμαρτύρονται και μια εξεγείρονται και πολύ καλά κάνουν. Υπάρχει, όμως, και το δεύτερο σκέλος, των κουκουλοφόρων, της πολιτικής εκμετάλλευσης και της αποσταθεροποίησης που κατά πολλούς εξελίσσεται για τη χώρα μέσω ξένων υπηρεσιών και δυνάμεων, όπως εύστοχα επεσήμανε και γενική γραμματέας του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα προ ολίγων ημερών.
Σε όλα αυτά, έρχεται να προστεθεί μια αστυνομία, η οποία εκτρέφει εδώ και χρόνια στους κόλπους της ακραία στοιχεία και ιδεολογίες που κατ’ ουσία οδήγησαν στη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Μια αστυνομία, η οποία τις κρίσιμες ημέρες ήταν απούσα από τα γεγονότα και άφησε τις περιουσίες των πολιτών, έρμαιο στα χέρια των κουκουλοφόρων.
Αυτή η αστυνομία φάνηκε λίγο πιο σκληρή όταν ερχόταν αντιμέτωπη με μαθητές και με την εκπαιδευτική κοινότητα, για την οποία ο θάνατος του 15χρονου παιδιού ήταν η αφορμή και η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Οι νέοι και οι μαθητές είναι στους δρόμους για να διεκδικήσουν καλύτερο μέλλον, καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και παιδείας. Αιτήματα διαχρονικά που ουδείς τα έχει επιλύσει εδώ και δεκαετίες και για αυτό οι νέοι και οι μαθητές φωνάζουν, διαμαρτύρονται και εξεγείρονται.
Υπάρχει και η άλλη πλευρά, οι ανεξέλεγκτοι ή κατευθυνόμενοι κουκουλοφόροι, οι οποίοι κατά πολλούς, είναι μέρος του σχεδίου αποσταθεροποίησης που εκπορεύεται από ξένα κέντρα, όπως επεσήμανε η Αλέκα Παπαρήγα, η οποία και εξ αρχής και άνευ δεύτερης σκέψης τους καταδίκασε. Δεν έκανε, όμως, το ίδιο και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και απόλυτα φυσιολογικά ήρθε η κατρακύλα στις δημοσκοπήσεις, η οποία θα συνεχίσει για το κόμμα, αν δεν πάρει ξεκάθαρη θέση. Διότι πλέον, το σίγουρο είναι πως όποια εκτόνωση και αν υπάρξει οι διαδηλώσεις, αλλά και η αναταραχή θα συνεχισθούν επί μακρόν.
ΤΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
Αυτές οι σφαίρες ήταν σφαίρες στην καρδιά της Ελλάδας. Σφαίρες που σκότωσαν τον Αλέξανδρο και όλο το κράτος, το έθνος και μαζί μια γενιά που βγήκε στους δρόμους όχι άδικα. Δικαίως οι μαθητές εξεγείρονται, αντιδρούν κατεβαίνουν στους δρόμους. Δικαίως η κοινωνία εξεγέρθηκε και όρθωσε ανάστημα και έτσι θα πρέπει να συνεχίσει και να πορευθεί στο μέλλον, όπου και όταν χρειάζεται, όπου και όταν έχει αιτίες και αφορμές.
Μιλάμε για την εξέγερση και τις διαμαρτυρίες των νέων βεβαίως και όχι για τις καταστροφές και το πλιάτσικο των κουκουλοφόρων και όλα τα άλλα ακραία που έχουν δει τα μάτια μας από το περασμένο Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008. Από εκείνο το βράδυ που όλα άλλαξαν. Από εκείνο το βράδυ που τίποτα δεν είναι ίδιο που ακόμη και η σκέψη του ποιητή είναι σίγουρο ότι θα κατευθυνθεί προς διαφορετικές ατραπούς και θα έχει άλλα ερεθίσματα.
Η δολοφονία του Αλέξανδρου, του παιδιού που έγινε σύμβολο για μια ολόκληρη γενιά, ήταν σίγουρα η αφορμή. Οι αιτίες είναι άλλου και χρόνιες. Οι αιτίες είναι η πείνα, η ανεργία, η παιδεία που είναι κατ’ ευφημισμό δωρεάν, η ταλαιπωρημένη γενιά των 700 ευρώ με τα μεταπτυχιακά και τις ξένες γλώσσες που αν δεν έχουν μπάρμπα στην Κορώνη μένουν ισοβίως στα 700 ευρώ, η εκμετάλλευση, το ψέμα και η απάθεια που βιώνουν οι νέοι. Όλα αυτά τους έκαναν να είναι οργισμένοι και να ξεσπάσουν μετά από μια πολύ σοβαρή αφορμή, όπως ήταν η εν ψυχρώ δολοφονία ενός 15χρονου παιδιού.
Και λίγα έκαναν οι νέοι και οι μαθητές. Κανονικά θα έπρεπε να έχουν ξεσπάσει και να τα κάνουν όλα αυτά πέρσι τέτοια εποχή όταν εμμέσως βίωναν την κοροϊδία με το σκάνδαλο Ζαχόπουλου, κατά του οποίου παρεμπιπτόντως δεν έχει ασκηθεί καμία δίωξη από τις δικαστικές αρχές. Και λίγα έκαναν αυτά τα παιδιά που χρόνια τώρα ανέχονται μια διακομματική κοροϊδία που τους οδηγεί σε αδιέξοδα.
Ισως η θυσία του 15χρονου μαθητή, τα Δεκεμβριανά του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, να είναι η απαρχή για κάτι νέο και καλύτερο στην ελληνική παιδεία και την ελληνική κοινωνία. Ισως η θυσία του να μη παει χαμένη και η μνήμη του να δικαιωθεί…
Μιλάμε για την εξέγερση και τις διαμαρτυρίες των νέων βεβαίως και όχι για τις καταστροφές και το πλιάτσικο των κουκουλοφόρων και όλα τα άλλα ακραία που έχουν δει τα μάτια μας από το περασμένο Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008. Από εκείνο το βράδυ που όλα άλλαξαν. Από εκείνο το βράδυ που τίποτα δεν είναι ίδιο που ακόμη και η σκέψη του ποιητή είναι σίγουρο ότι θα κατευθυνθεί προς διαφορετικές ατραπούς και θα έχει άλλα ερεθίσματα.
Η δολοφονία του Αλέξανδρου, του παιδιού που έγινε σύμβολο για μια ολόκληρη γενιά, ήταν σίγουρα η αφορμή. Οι αιτίες είναι άλλου και χρόνιες. Οι αιτίες είναι η πείνα, η ανεργία, η παιδεία που είναι κατ’ ευφημισμό δωρεάν, η ταλαιπωρημένη γενιά των 700 ευρώ με τα μεταπτυχιακά και τις ξένες γλώσσες που αν δεν έχουν μπάρμπα στην Κορώνη μένουν ισοβίως στα 700 ευρώ, η εκμετάλλευση, το ψέμα και η απάθεια που βιώνουν οι νέοι. Όλα αυτά τους έκαναν να είναι οργισμένοι και να ξεσπάσουν μετά από μια πολύ σοβαρή αφορμή, όπως ήταν η εν ψυχρώ δολοφονία ενός 15χρονου παιδιού.
Και λίγα έκαναν οι νέοι και οι μαθητές. Κανονικά θα έπρεπε να έχουν ξεσπάσει και να τα κάνουν όλα αυτά πέρσι τέτοια εποχή όταν εμμέσως βίωναν την κοροϊδία με το σκάνδαλο Ζαχόπουλου, κατά του οποίου παρεμπιπτόντως δεν έχει ασκηθεί καμία δίωξη από τις δικαστικές αρχές. Και λίγα έκαναν αυτά τα παιδιά που χρόνια τώρα ανέχονται μια διακομματική κοροϊδία που τους οδηγεί σε αδιέξοδα.
Ισως η θυσία του 15χρονου μαθητή, τα Δεκεμβριανά του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, να είναι η απαρχή για κάτι νέο και καλύτερο στην ελληνική παιδεία και την ελληνική κοινωνία. Ισως η θυσία του να μη παει χαμένη και η μνήμη του να δικαιωθεί…
Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008
ΤΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ ΚΑΙ Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΙΧΑΣΜΟΣ
Μία από τις πλέον αποφράδες επετείους της νεοελληνικής ιστορίας είναι η 3η Δεκεμβρίου, αφού αυή την ημέρα πριν από 64 χρόνια, έπεσε στην Αθήνα η πρώτη σφαίρα των Δεκεμβριανών, τα οποία αποτέλεσαν τον προάγγελο του εμφυλίου πολέμου και του μετέπειτα εθνικού διχασμού. Μετά τις χρυσές σελίδες τόσο στην ελληνική, όσο και στην παγκόσμια ιστορία που έγραψαν οι Ελληνες κατά τον πόλεμο με τους Ιταλούς, αλλά και κατά την γερμανική αντίσταση και κατοχή, είχε έρθει η ώρα να χωριστούν, να διχασθούν και να κάνουν δεκαετίες να ξεπεράσουν συνολικά τα βιώματα των χρόνων εκείνων.
Με τον όρο Δεκεμβριανά αναφέρονται οι ένοπλες συγκρούσεις που έλαβαν χώρα στην Αθήνα, ανάμεσα στους οπαδούς του ΚΚΕ και των προσκείμενων σε αυτό αριστερών αντιστασιακών οργανώσεων (ΕΑΜ-ΕΛΑΣ) και τις δυνάμεις του υπόλοιπου πολιτικού φάσματος, του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου και των βρετανικών δυνάμεων οι οποίες στάθμευαν στην Αθήνα μετά την απελευθέρωσή της από τους Γερμανούς.
Αφορμή για την έναρξη των συγκρούσεων αποτέλεσε η διαδήλωση που οργάνωσε στο κέντρο της Αθήνας το ΕΑΜ σαν σήμερα πριν 64 χρόνια, στις 3 Δεκεμβρίου 1944 και η οποία κατεπνίγη στο αίμα, αλλά η αιτία και τα βαθύτερα αίτια της σύγκρουσης αυτής, ήταν άλλα. Ηταν η διαμάχη ανάμεσα σε δύο δυνάμεις που διεκδικούσαν την εξουσία, τις αριστερές (ΚΚΕ, ΕΑΜ) και τις δεξιές και κεντρώες, ή τις αντικομμουνιστικές δυνάμεις στις οποίες ανήκαν και οι φιλελεύθεροι και οι φιλοβασιλικοί και βέβαια όλα αυτά είχαν τη στήριξη και των Βρετανών.
Τα Δεκεμβριανά έληξαν με τη Συμφωνία της Βάρκιζας και τον αφοπλισμό των αριστερών δυνάμεων στις 12 Φεβρουαρίου 1945, αλλά δυστυχώς αυτή η συμφωνία δεν ήταν το τέλος, αλλά η απαρχή του εθνικού διχασμού και του εμφυλίου πολέμου (1946-49) ο οποίος άρχισε να ξεπερνιέται τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης και να φέρει βαριά τη σκιά του πάνω από τη χώρα και τη δημοκρατική της πορεία.
Μετά τις χρυσές ημέρες είχαν έρθει οι μαύρες, οι αποφράδες, οι ημέρες και οι σελίδες της ιστορίας που είναι παράδειγμα προς αποφυγή για εμάς τους ιδίους και όλες τις μελλοντικές γενιές.
Με τον όρο Δεκεμβριανά αναφέρονται οι ένοπλες συγκρούσεις που έλαβαν χώρα στην Αθήνα, ανάμεσα στους οπαδούς του ΚΚΕ και των προσκείμενων σε αυτό αριστερών αντιστασιακών οργανώσεων (ΕΑΜ-ΕΛΑΣ) και τις δυνάμεις του υπόλοιπου πολιτικού φάσματος, του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου και των βρετανικών δυνάμεων οι οποίες στάθμευαν στην Αθήνα μετά την απελευθέρωσή της από τους Γερμανούς.
Αφορμή για την έναρξη των συγκρούσεων αποτέλεσε η διαδήλωση που οργάνωσε στο κέντρο της Αθήνας το ΕΑΜ σαν σήμερα πριν 64 χρόνια, στις 3 Δεκεμβρίου 1944 και η οποία κατεπνίγη στο αίμα, αλλά η αιτία και τα βαθύτερα αίτια της σύγκρουσης αυτής, ήταν άλλα. Ηταν η διαμάχη ανάμεσα σε δύο δυνάμεις που διεκδικούσαν την εξουσία, τις αριστερές (ΚΚΕ, ΕΑΜ) και τις δεξιές και κεντρώες, ή τις αντικομμουνιστικές δυνάμεις στις οποίες ανήκαν και οι φιλελεύθεροι και οι φιλοβασιλικοί και βέβαια όλα αυτά είχαν τη στήριξη και των Βρετανών.
Τα Δεκεμβριανά έληξαν με τη Συμφωνία της Βάρκιζας και τον αφοπλισμό των αριστερών δυνάμεων στις 12 Φεβρουαρίου 1945, αλλά δυστυχώς αυτή η συμφωνία δεν ήταν το τέλος, αλλά η απαρχή του εθνικού διχασμού και του εμφυλίου πολέμου (1946-49) ο οποίος άρχισε να ξεπερνιέται τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης και να φέρει βαριά τη σκιά του πάνω από τη χώρα και τη δημοκρατική της πορεία.
Μετά τις χρυσές ημέρες είχαν έρθει οι μαύρες, οι αποφράδες, οι ημέρες και οι σελίδες της ιστορίας που είναι παράδειγμα προς αποφυγή για εμάς τους ιδίους και όλες τις μελλοντικές γενιές.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)